بهمن شناسی (فصل اول)

بهمن شناسی
فصل اول:

پیشگیری
در این فصل که خود به سه بخش تقسیم شده، مهمترین عوامل سقوط بهمن و کاربردی تری راه های شناخت این عوامل، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
بخش اول: برف

الف شکل برف:
تقریباً هیچ دو دانۀ برفی وجود ندارد که دقیقاً به یک شکل باشند، اما از نظر شکل کلی قابل دسته بندی هستند.اشکالی چون سوزنی، استوانه ای، بادامی، شش گوش و… شکل برف ها تاثیر قابل ملاحظه ای در نوع درصد ریزش بهمن دارد، چرا که با افزایش تعداد بازوهای کریستال ها برف در و در کل پیچیده تر شدن شکلشان، قابلیت چسبندگی آنها نیز افزایش یافته و بر استحکام توده های برفی می افزاید و مشخص است که انسجام توده های برف تا چه حد در جلوگیری از ریزش بهمن نقش دارد.
تاثیر دما در شکل برف در واقع همه چیز بستگی به دمای هوا دارد، مشاهدات نشان می دهد که با سردتر شدن هوا، دانه های برف بزرگتر شدهودر عین حال بازوهای آنها تحلیل می رود، در دمای صفر درجه، برف به شکل شش پر است. با کمی سردتر شدن هوابلور برف ستاره ای شکل شده و با افزایش برودت تا ( 10 - ) درجه شکل آن به صورت سوزنی و استوان های درمی آید، همچنین زمانی که دما تا حدود ( 20 - ) درجه کاسته شود، برف شش ضلعی می شود. گفتنی است برف، بعد ازبارش، تحت تاثیر فشار و گرما اغلب به صورت دایره تغییر شکل می دهد.

ب انواع برف:
اکنون می دانیم برف چیست و انواع آن از نظر شکل کدامند.اما برف را بر طرق دیگری غیر از شکل بلورها ی آنهم می توان دسته بندی کرد و آن وقتی است که این بلورها بر روی هم انباشته شده، پیوند بخورند و تشکیل یک توده برفی را بدهند.بنابراین از این پس منظور از نوع برف، نوعی از توده برف است.برف را می توان از دو نظر طبقه بندی کر،د یکی با احتساب میزان رطوبت موجود در آن و دیگر از جهت مدت زمانیکه از باریدن آن گذشته است.

-1 تقسیم بندی انواع برف با احتساب عامل رطوبت:
برف از نظر رطوبت به دو نوع نرم و سفت تقسیم بندی می شو.د برف های نرم از انواع برف خشک، شامل:
وحشی، خشک فشرده، خشک مانده و خشک نشت کرده هستند و بر فهای سفت انواع برف خیس و آبدار، برف خارا و برف شناور را در بر می گیرد. خصوصیات برف های مذکور را در تقسیم بندی زمانی خواهید خواند.

-2 تقسیم بندی انواع برف با احتساب عامل زمان:
برف ها از نظر مدت زمانی که از بارش آنها گذشته است به سه دسته: تازه، مانده و کهنه تقسیم بندی م یشوند.
الف-برف تازه: برفی است که بیش از 48 ساعت از بارش آن نگذشته و هنوز چندان تحت تاثیر عوامل محیطی قرار نگرفته است.
ب-برف مانده: برفی که یک یا چند هفته از نشست آن بر زمین گذشته باشد را، مانده م یخوانند.
ج-برف کهنه: برفی که یک یا چند ماه از نشست آن بر زمین گذشته باشد را برف کهنه می نامند.

انواع برفهایی که در این دسته بندی ها قرار می گیرند:
الف-برف های تازه شامل: برف های وحشی، خشک فشرده، خیس تازه، نقلی و برفک.


-1 برف وحشی
این برف اکثرأ در اواسط زمستان می بارد و بارش آن در ارتفاعات بیشتر به چشم می خورد.این برف را برف پودر یا برف خشک تازه هم نامیده اند،زیرا میزان رطوبت آن بسیار ناچیز و تقریباً در حد صفر (حداکثر 1 درصد) است.این برف دارای خاصیت چسبندگی نیست، تا آنجا که حتی با فشردن آن در بین دست ها، حالت گلوله را به خود نمی گیرد.

-2 برف خشک فشرده
این برف بسیار شبیه برف وحشی است، اما میزان رطوبت آن کمی بیشتر، اندازه دانه های درشت تر و در نتیجه قابلیت چسبندگی آن نیز بالاتر است.مشخص ترین وجه تمایز این برف با برف وحشی، گلوله شدن هر چند موقتی آن است.

-3 برف خیس تازه
این برف را خیس می گویند زیرا رطوبتی نسبی (در حدود 10 درصد) دارد.

-4 برف نقلی
برف نقلی چندان تاثیر و اهمیتی در خصوص بهمن ندارد.برف نقلی همانطور که از اسمش پیداست برفی است با دانه های نسبتاً درشت و به شکل نقل که اندک شباهتی هم به تگرگ دارد.

-5 برفک
برفک در اصل نمی بارد بلکه در نتیجه رطوبت هوا درست مثل فریزرها، قشر نازکی از برف به دلیل سردی زمین درسطح آن تشکیل می شود که آن را برفک می نامند.

ب-برف های مانده شامل: برف های خشک مانده، آبدار، برف پوسته ای و برف خارا.

-1 برف خشک مانده
با نشت کردن رطوبت در بین دان هها، فشرده شدن و افزایش درصد رطوبت بر فهای وحشی و خشک فشرده، برف خشک مانده که مقدم های برای تشکیل برف خشک کهنه است شکل می گیرد.

-2 برف آبدار
با بالا رفتن دمای محیط بعضی از بلورهای برف آب شده و در بین دیگر دانه ها نفوذ می کند، در نتیجه درصد رطوبت توده برفی بالا م یرود (در حدود 20 تا 15 درصد) تا حدی که با فشردن آن در بین دس تها، خروج قطرات آب از بین برف کاملاً قابل تشخیص است.

-3 برف پوسته ای
برف پوسته ای در حقیقت نوعی از برف نیست، بلکه حالتی از برف است. یکی از معمو لترین عوامل شک لگیری برف پوسته ای باد است.برف ها وقتی در جوار یک گودال انباشته شوند حرکت آرام باد دانه هایشان را درجهت وزش خود حرکت داده و به برف های لبۀ گودال می چسباند، این لبه ها رفته رفته همراستای جهت باد جلو می روند تا جاییکه اگر وزش باد به صورت ممتد از همان جهت ادامه پیدا کند و حجم برف سازنده نیز کافی باشد، پوسته ای نازکاز برف، بر سطح گودال تشکیل می شود.

-4 برف خارا
قشر نازکی از برف یخ زده را که بر سطح برف شکل می گیرد، اصطلاحاً برف خارا م یگویند. برف خارا بین 2 تا 4سانتیمتر قطر دارد.

ج-برف های کهنه شامل: خشک نشت کرده، خارای ضخیم، زیرین آبدار، شناور و پوست های کهنه.

-1 برف خشک نشت کرده
این نوع برف همان خصوصیات برف خشک مانده را دارا است، اما فشرده تر، سنگین تر و دارای استحکام بیشتری است.

-2 برف های خارای ضخیم
خصوصیات این برف مانند برف خارای معمولی است و تنها تفاوتش ضخیم تر بودن آن، به دلیل طولانی تر بودن زمان شکل گیری است.قطر برف خارای ضخیم حداکثر به 10 سانت می رسد.

-3 برف زیرین آبدار
همانطور که از اسم این برف پیداست برفی است که معمولاً در زیر دیگر لایه ها شکل می گیرد اما این یک اصل کلی نیست و حتی فوقانی ترین لایه های یک توده برفی نیز ممکن است از این نوع باشند.عواملی چون بارش باران به ویژه در بهار فشار، افزایش دما و… باعث آبدار شدن برف شده و به مرور زمان تغییراتی اساسی در آن ایجاد می کند که نتیجه آن تشکیل برف آبدار است

-4 برف شناور
بر خلاف آنچه تصور می شود دمای زمین هیچگاه به زیر صفر و حتی به صفر هم نم یرسد. نواحی سطحی زمین در0تا 1 درجۀ سانتی گراد گرما دارد. بنابراین آن قسمت از تودۀ برف که با سطح زمین در / سردترین حالات حداقل 5تماس است در طولانی مدت به مرور آب می شود ودر بعضی قسمت های شیب که قابلیت جمع شدن آب در آنهاوجود دارد، تجمع پیدا می کند.قسمتی از این آب به وسیله همان حرارت هر چند ناچیز زمین به صورت سطحی تبخیر شده و به درون منفذهای توده برف نفوذ می کند.این بخارات در بین برف به صورت آب در آمده و برای تبدیل شدن به بلورهای یخ، حرارت خود را به دانه های برف انتقال داده و باعث شل شدن آنها نیز م یشوند. خصوصاً اینکه این برف ها از نوع برف آبدارهستند و در این حالات چندان انجمادی ندارد.این روند به مرور فضای کوچکی را دراین محل های تماس توده برف با زمین به وجود می آورد. این فضا به وسیله حرارت زمین گرم شده و به مرور برف های شل شده این محفظه را نیز آب می کند.ادامه این جریان هر روز بر شعاع کره ایجاد شده می افزاید و گنبدی را شکل می دهد.

-5 برف پوست های کهنه
تنها تفاوت این برف با نوع تازه اش فقط بیشتر بودن قطر آن بسته به شرایط است.

برف از نظر فشاری که بر فرد مدفون در بهمن وارد می کند بسیار حائز اهمیت است. فشار ناشی از بهمن گاه معادل یک پرس 20 تنی است.
الف-وزن برف های تازه
( -1 برف وحشی: 30 تا 60 کیلوگرم در هر متر مکعب
( -2 برف خشک فشرده: 80 تا 120 کیلوگرم در هر متر مکعب
( -3 خیس تازه: 100 تا 200 کیلوگرم در هر متر مکعب
ب-وزن برف های مانده
( -1 خشک مانده: 250 تا 300 کیلوگرم در هر مترمکعب
( -2 برف آبدار: 400 تا 450 کیلوگرم در هر متر مکعب
ج-.وزن برف های کهنه
1 خشک نشت کرده: 300 تا 400 کیلوگرم در هر متر مکعب.
2 زیرین آبدار: 600 تا 800 کیلوگرم در هر متر مکعب.
3 برف شناور: 200 تا 300 کیلوگرم در هر متر مکعب.
چگونگی بررسی لایه های توده برفی دانستن انواع برف و اینکه هر نوع چه خصوصیتی دارد کمک بزرگی به شناخت انواع بهمن و مسائل مربوط به آن است.معمول ترین روشی که موسسات و آزمایشگاه های برف و بهمن به کار می برند، روش برش عمودی یا پروفیل است، آنها لوله ای قطور و برنده را به صورت عمودی داخل توده برف کرده و استوانه برفی حامل را (Prophil)بیرون می کشند تا مورد بررسی قرار گیرد.این روش ابزار آلات ویژه خود را می طلبد که به سادگی قابل حمل نیستند و در هر شرایطی هم امکان اساتفاده از آنها وجود ندارد.لذا ضرورت کاربردی بودن روش شناخت پروفیل برف برای کوهنوردان باعث ابداع روش های بسیار ساده تری در این خصوص شده است.
یکی از این شیوه ها که نیاز به ابزارآلات خاصی ندارد و با کمترین امکانات قابل اجرا است روش بررسی لایه های برف از طریق حواس لامسه و شنوایی است.در این روش میله ای باریک اما نه چندان نوک نیز را مثل باتوم اسکی یا کلنگ کوهنوردی در برف فرو کرده و با تفسیر حس وارده به دست و نیز صدای حاصل، نوع برف را حدس می زنیم.مثلاً اگر برف تاز های روی یک لایه برف خارا نشسته باشد، میله بعد از عبور از برف تازه، با برف خارااحساس برخورد با یک سطح سخت را کاملاً منتقل می کند. ،(Doom) برخورد کرده و ضمن ایجاد صدایی مثل دوم

الف - بررسی لایه های انواع برف خشک مانده و کهنه
میله تقریباً نرم و بدون هیچگونه مانعی از آنها عبور کرده و صدای چندانی هم ایجاد نمی کند.

ب برف های آبدار
این برف حالت سفت و خشنی دارد و میله نمی تواند به سادگی از این برف عبور کند، در حین عبور نیز با لرزش ممتدی همراه است، همچنین صدای خِرِخری که هنگام عبور میله ایجاد م یشود کاملاً محسوس است.

ج برف پوسته ای
زمان داخل کردن میله، احساس کاملاً واضحی که نشان از خالی بودن زیر این برف می دهد، خود معرف پوسته ای بودن آن است، اما رنگ شیری برف پوست های هم در صورت کم بودن قطر آن و نیز به شرط شک لگیری قبلی آن توسط باد، می تواند شاخصی برای شناسایی آن باشد.

د برف شناور
هنگام عبور میله از برف شناور، در شروع، خصوصیات بر فهای آبدار حس می شود، اما در بعضی قسم تها میله با موانع نه چندان مقاوم برخورد م یکند که معمولاً بعد از این حالت سرعت حرکت میله بسیار سری عتر شده و لرزش هم ایجاد نمی کند.

نقاب برفی
شاید بتوان نقاب برفی را نوعی از برف پوست های دانست، زیرا تقریباً به همان صورت ساخته م یشود (نوع حاصل ازباد).در مورد برف پوسته ای گفته شد که با حرکت دان ههای برف به وسیله باد و چسبیدن آنها به برف های لبۀ گودال، پوسته ای از برف سطح گودال را می پوشاند. نقاب برفی نیز به همین ترتیب به صورت یک نقاب در لبۀ یال ها و خط الرأس ها شکل می گیرد.

بخش دوم :

بهمن چیست؟
در ساده ترین تعریف، بهمن عبارت است از توده ای برف که به هر دلیل از شیبی فرو ریزد.

انواع بهمن
الف انواع بهمن از نظر میزان رطوبت:

1 بهمن خشک:
این بهمن می تواند از هر سه نوع برف های خشک ایجاد شود، اما بهمن های ناشی از برف وحشی سرعت بیشتری دارند.بهمن های خشک سریع ترین انواع بهمن هستند آنها هنگام حرکت در پشت سر خود ایجاد خلاء و چاله های هوایی می کنند، یعنی هوای پشت سر خود را می مکند یا به قول معروف بادکش می کنند

2 بهمن خیس:
بهمن خیس م یتواند در هر زمانی از زمستان شکل گیرد. این بهمن ها عمقی هستند.خطر سقوط آنها رابطه مستقیمی با دما دارد و کاهش یا افزایش دما خطر را کم یا زیاد می کند.

3 بهمن آبدار:
بهار و اوایل تابستان فصل ریزش این گونه بهمن ها است.این بهمن فشار و وزن بسیار زیادی دارد، به همین علل سهمگین و مخرب است.

ب انواع بهمن تقسیم بندی بهمن ها از نظر قابلیت پیوند لایه ها:
1 بهمن تخته ای
وقتی لایه یا لایه های به هم چسیبدۀ سطحی، حالت فشرده و در عین حال یکپارچه و منسجمی به خود بگیرند، درصورت عدم پیوند مناسب بین این لایه فشرده و لایه زیرینش، احتمال حرکت آن به صورت مجزا وجود خواهد داشت، که در این صورت اصطلاحاً بهمن تخته ای نامیده می شود.

2 بهمن یخی
سرازیر شدن قطعات و ورقه های بزرگ برف یخ زده را، بهمن یخی می گویند ÷1که البته فرو ریختن قسمت هایی از دیگر لایه ها را نیز به دنبال دارد.

3 بهمن مخلوط
این بهمن مجموعه ای است از تکه های از هم گسسته اما فشردۀ انواع برف و یخ که به هم ترکیب شده و بر روی شیب در هم می غلتند.این نوع بهمن بیشتر در اواخر زمستان فرو می ریزد.
ج انواع بهمن از نظر عمق تودۀ برفی:
1 بهمن عمیق:
بهمنی را گویند که تقریبا تمام تودۀ برف را به حرکت در می آورد و برف چندانی را بر سطح شیب بر جای نمی گذارد.
2 بهمن سطحی:
برخلاف بهمن عمقی، این بهمن حداکثر چند لایه سطحی را در بر می گیرد که بهمن هایی مثل بهمن تخته ای از آن جلمه اند.
3 بهمن میانه:
همان طور که از نام این بهمن نیز بر می آید، عمق متوسطی داشته و بینابین دو بهمن قبلی است.
قسمت های مختلف یک بهمن
1 خط شکست: در اکثر موراد هنگام ریزش بهمن، تمام تودۀ برف در شروع فرود نمی ریزد، بلکه قسمت هایی از آن از بخش های بالایی جدا شده و حرکت می کنند و ادامه توده به دنبال این قسمت به راه می افتد.به محلی که بهمن اولیه از تودۀ برف برف جدا شده و سرازیر می گردد، خط شکست بهمن می گویند.
2 مسیر ریزش: که احتمالاً نیازی به توضیح ندارد.
3 مخروط بهمن: توده مخلوط مانندی را که پس از ریزش بهمن در انتای شیب انباشته می وشد را مخروط بهمن می نامند.

سرعت انواع بهمن
نوع بهمن سرعت حرکت به کیلومتر در ساعت
بهمن خشک (با برف وحشی) 220 تا 300
بهمن خشک (با برف خشک کهنه) 110 تا 140
بهمن خیس 55 تا 70
بهمن آبدار 40 تا 65
بهمن های تخته ای و یخی 70 تا 100
بهمن مخلوط 50 تا 65
توضیح:
بار دیگر متذکر می شویم، بهمن های عمقی، سطحی و میانه، نوع خاصی از بهمن نیستند بلکه هر کدام از بهمن های فوق دارای یکی از این سه حالت اند.

بخش سوم: عوامل مهم در سقوط بهمن
تاکنون مهمترین انواع برف، بهمن و صور مختلف آن را شناختیم. اما اینکه چه عواملی باعث به حرکت درآمدن برف و تبدیل آن به بهمن می شود، بحث دیگری است که التبه بسیار مهم نیز می باشد.بدون داشتن شناخت کافی نسبت به این عوامل، پیش بینی زمان و مکان فروریختن بهمن تقریباً ناممکن است، بنابراین در ادامه، مهمترین این عوامل را بررسی می کنیم.
1 عامل شیب
الف زاویه شیب
مهمترین عاملی که در سقوط بهمن نقش دارد شیب است. با بیشتر شدن شیب و نزدیک شدن زاویۀ آن به ۹۰ درجه،شیب توانایی خود را در حفظ توده های برف از دست داده و شیب امن می شود با ملایم شدن شیب و گذشتن آن از۳۰ درجه نیز شیب کم خطر و پس از۲۰ درجه کاملا بی خطر می شود . اما چه زاویه ای شیب را خطرناک می کند؟
بیشترین احتمال ریزش بهمن در شیب های بین 30 تا 40 درجه است، این مسأله باید به عنوان یک فرمول کلی موردتوجه قرار گیرد، البته زوایای نزدیک به این درجات نیز بی خطر نیستند.
ب- شکل شیب

از دیگر شاخص هایی که شیب را کم خطر یا پر خطر می کند، نوع انحنای آن است. شیب های برجسته (محدب)خطر ریزش بهمن را بطور قابل ملاحظه ای افزایش می دهند حال آنکه شیب های گود (مقعر) استقرار تودۀ برف رامی افزایند. بنابراین شیب های مقعر بسیار امن تر از شیب های محدب هستند.از طرف دیگر شیب های صاف ویکنواخت بسیار خطرناک و نامطمئن هستند. از اشکال قابل اطمینان و بازدارندۀ شیب، شکل پله ای است که معمولا درکنار چاله های کوهستانی و به صورت مصنوعی ایجاد می شود.شیب هایی که حالت موج دار و در کل شکل ناهمواردارند نیز امن هستند.
2 جهت جغرافیایی جبهه ها

منظور از جهت جغرافیایی، ضلعی است که ما از آن صعود می کنیم.
هر قله ای حداقل دارای 2 مسیر شمالی و جنوبی و هر کوه مخروطی شکل مثل دماوند، به ازای تعداد یال های منتهی به قله اش، دارای مسیر صعود مستقیم است. این مسیرها را می توان در هشت گروه: شمالی، جنوبی، شرقی، غربی،شمال شرقی، شمال غربی، جنوب شرقی و جنوب غربی دسته بندی کرد.حال اگر شرایط تمام جبهه ها را کاملا مساوی فرض کنیم، جبهه جنوبی مستعدترین و جبهه شمالی کم خطرترین جبهه از نظر بهمن هستند، زیرا مدت زمانی را که بر پهنه آفتاب به سر می برند متفاوت است.
3 دمای محیط
همانطور که اشاره شد دمای محیط نقش بسیار مؤثری در وقوع بهمن دارد و اهمیت فصل در ریزش بهمن نیز به همین دلیل است.تغیرات دما می تواند تاثیرات مختلفی بر بهمن بگذارد. در اغلب موارد، کمی افزایش دما و در نتیجه آبدار شدن برخی انواع کم انسجام برف می تواند به پیوند خوردن آنهاکمک کند،حال آنکه سرد شدن انواعی دیگر وبعضاً همان انواع قبلی نیز ممکن است باعث انسجام تودۀ برف شده و خطر بهمن را کاهش دهد.در معمول ترین حالت، گرم شدن هوا باعث آب شدن قسمتی از تودۀ برف شده، آب حاصل خود را به سطح شیب رسانده و با جاری شدن در زیر تودۀ برف، غشایی لغزان و ناپایدار را برای آن ایجاد می کند که م یتواند عامل خطرناکی برای سقوط بهمن باشد. به همین دلیل در ساعات گرم روز، روزهای آفتابی و همانطور که گفته شد فصول گرم، رعایت جانب احتیاط ضروری است.باید به خاطر داشت، در روزهای گرم تاچند ساعت پس از سرد شدن هوا نیز نمی توان به توده های برف مستعد بهمن اطمینان کرد، چرا که تنها سطح آنها یخ زده است و قسمت های زیرین هنوز منجمد نشده اند.با توجه به این توضیحات، جدول مقابل نمایانگر تاثیر حرارت محیط بر افزایش یا کاهش خطر بهمن است.
4 زمان
با فرض اینکه در طول شبانه روز شرایط یکسانی برقرار باشد، ساعات مختلف نشان دهندۀ ضریب خطر بهمن است. با غروب آفتاب در ارتفاعات دمای هوا به سرعت کاسته شده و برف های شل، منجمد و سفت می شود.استحکام توده های برف در حدود ساعت 20 کامل شده، در نیمه شب به اوج رسیده و تا سحر همچنان پایدار می ماند. البته این مسأله تنها در مورد برف های مانده و کهنه صادق است و هرگاه در طول شب برف تازه ای ببارد،کاملا واضح است که شرایط بالعکس شده و خطر دو چندان می شود.
با طلوع خورشید و گرم شدن هوا، برف دوباره شل شده و خطرساز می شود. معمولا از ساعت 9 صبح با عمودتر شدن زاویه تابش خورشید، این روند شدت می گیرد و در ساعت 15 تا 16:30 بیشترین خطر ایجاد می شود.در این خصوص می توان گفت بطور کلی پس از 6 ساعت تابش ممتد آفتاب، حرارت ناشی از تابش حداکثر تاثیر خود را خواهد داشت.
فاکتور زمان از جهات دیگری نیز اهمیت دارد، از آن جمله مدت زمانی است که برف تازه برای ثابت شدن بر شیب نیاز دارد. بیشترین زمان مورد نیاز برای ثبات، مربوط به برف های پودری است که درحدود 32 تا 72 ساعت زمان می برد.در نمودار مقابل می توانید تاثیر زمان را که در اینجا تابعی از خورشید است، بر بهمن مشاهده کنید.

5 پوشش گیاهی

گیاهان مانند بسیاری عوامل دیگر بسته به نوع و حالتشان تاثیرات متفاوتی در وقوع یا پیشگیری از بهمن دارند.
الف- درختان
چگونگی ترتیب آنها اثرات بسیار متفاوت بر بهمن دارد.
در حالت اول، اگر درخت های شیب بصورت نامنظم در سطح پراکنده شده باشند، می توانند عامل بسیار مؤثری برای جلوگیری از ریزش بهمن شوند، درست مانند آنکه تودۀ برف به سطح شیب پیچ شده باشد.
حالت دوم وقتی است که درختان در یک یا دو دسته و به صورت ردیفی در عرض شیب سبز شده باشند. در این حالت شاخ و برگ و تنۀ درخت ها نور را جذب کرده و گرمای حاصل را به برف های اطراف بدنۀ درخت انتقال میدهند.بدین ترتیب برف های اطراف درخت به صورت دایره وار آب شده و ردیفی از سوراخ های متوالی را ایجاد می کند.اینکار یکپارچگی تود ۀبرف را از بین برده و درصد حرکت تودۀ زیرین را افزایش م یدهد درست مثل بلیطهای اتوبوس که به دلیل داشتن سوراخ های پیوسته به راحتی از هم جدا می شوند.
در حالت سوم نیز درختها ردیفی هستند اما بیش از یک یا دو ردیف.این حالت نیز مانند حالت اول توانایی قابل توجه ای در حفظ بهمن دارد.چرا که می تواند سد محکمی در برابر توده برف باشد.

ب- درختچه ها و گیاهان متوسط
درختچه ها معمولا دارای شاخه های فراوان و بسیار تودرتو هستند (مثل درختچه زرشک و گل محمدی).اگر برف بتواند به هنگام بارش، از بین شاخه ها عبور کرده و داخل و خارج درختچه را احاطه کند، به هنگام تشکیل تودۀ برف، همین درختچه ها، چون تکیه گاهی با شاخه های فراوانشان در برف قفل شده و مانع حرکت آن می شوند.

ج- گیاهان کوچک
اثر گیاهان کوچک بر بهمن رابطۀ تنگاتنگی با شکل آنها دارد.مثلا گیاهان ریشه دار، قطور و شاخه داری مثل مانند پنجه های زمین هستند که در برف فرو رفته و مانع سرازیر شدن آن می شوند و بالعکس علف ها، مثل « گَوَن »شنگ و چمن نه تنها توان حفظ برف را ندارند بلکه با مرطوب شدن بر روی هم خوابیده و به دلیل صاف بودنشان،سطح بسیار لغزنده ای را برای برف می سازند.

6 ارتفاع
آمار نشان می دهد در فصل بهار بیشترین بهمن ها در ارتفاعات بین 3000 تا 4500 متر فرو می ریزند و ارتفاعات کمتر از 1500 متر و بیشتر از 7000 متر، معمولاً کم خطرترین ارتفاعات این فصل هستند.در زمستان نیز ارتفاع 3 تا5 هزار متر بیشترین خطر را داراست. اما در زمستان تنها ارتفاعات زیر 1500 متر را می توان امن دانست و به ارتفاعات بلندتر بطور کلی نمی توان اعتماد کرد.

7 ارتعاش
در برخی موارد تودۀ برف به حدی ناپایدار می شود که کوچکترین تحریکی آن را به حرکت در م یآورد. ارتعاشات ناشی از صوت، ضربه، و زلزله های خفیف از آن جمله آند

8 باد
سرعت بیش از 50 کیلومتر در ساعت هشدار دهنده است و با گذشتن از 70 تا 100 کیلومتر در ساعت مسلماً خطر ساز خواهد شد.تاثیر مدت زمان وزش باد نیز هر چند به سرعت آن بستگی دارد، ولی بادهای متوسط هم اگر بیش از یک روز و بطور ممتد بوزند، ثبات تودۀ برف را به خطر می اندازد.

9 برش
هرگاه به علتی یکپارچگی تودۀ برف دچار خلل شده و ناحیه ای از عرض شیب، شکاف بردارد، در صورت مساعد بودن دیگر شرایط، بهمن حادث م یشود. عوامل داخلی چون شکست قوس های تودۀ برف هنگام انبساط یا شکست به دلیل تحدب شیب از جمله این عوامل هستند.از دیگر علل شایع بر هم خوردن تعادل توده برف، ایجاد برش هایی توسط عوامل خارجی است. از جملۀ این عوامل عبور انسان و جائوران از عرض شیب است.

وزن برف :